اسپیکر چگوته ساخته میشود و چیست؟

صدا چگونه تولید می‌شود؟
اسپیکر ، در نتیجه ارتعاش هوای فشرده صدا تولید می‌شود و صدا باعث به ارتعاش درآمدن پرده گوش انسان می‌شود و مغز انسان، ارتعاشات پرده گوش را به عنوان صوت یا صدا درک می‌کند.

با بزرگ‌تر شدن فرکانس، صداها زیرتر یا بم‌تر شنیده می‌شوند.

دامنه فرکانس نیز میزان بلندی و کوتاهی صدا را مشخص می‌کند. صداهایی که دامنه فرکانس بیشتری دارند در نتیجه پرده گوش را نیز بیشتر حرکت می‌دهند و بنابراین صدا بلند تشخیص داده می‌شود.

اسپیکر چیست و چه انواعی دارد؟

بلندگوها یا اسپیکرها دستگاه‌هایی هستند که سیگنال‌های الکتریکی تقویت شده توسط تقویت کننده را تبدیل به ارتعاشات هوا می‌کنند که می‌تواند توسط انسان به عنوان صدا شنیده شود.

در شکل‌ها و اندازه‌های مختلف، انواع و مدل‌ها تولید می‌شوند.

صرف‌نظر از طراحی آن‌ها، هدف اسپیکرها تولید خروجی صوتی است که توسط انسان یا شنونده قابل شنیدن است.

 از یک دستگاه مانند یک رایانه یا گیرنده صوتی، ورودی صوتی را دریافت می‌کنند.

این ورودی ممکن است به صورت آنالوگ یا دیجیتال باشد. بلندگوهای آنالوگ، امواج الکترومغناطیسی آنالوگ را به امواج صوتی امتداد می‌دهند.

از آنجایی که امواج صوتی به شکل آنالوگ تولید می‌شوند، بلندگوهای دیجیتال ابتدا باید ورودی دیجیتال را به یک سیگنال آنالوگ تبدیل کنند و سپس امواج صوتی را تولید کنند.

صدای تولید شده توسط بلندگوها با فرکانس و دامنه تعریف می‌شود. فرکانس، تعیین کننده بلند بودن یا پایین بودن گام صدا است.

به عنوان مثال، صدای خواننده سوپرانو باعث تولید امواج صوتی با فرکانس بالا می‌شود، در حالی‌که یک گیتار باس یا ضربه درام باعث تولید صداهایی در محدوده فرکانس پایین می‌شود.

توانایی سیستم بلندگو برای بارگیری دقیق فرکانس‌های صوتی، می‌تواند نشانگر خوبی از نحوه پاک کردن (بدون نویز کردن) صدا باشد.

بسیاری از اسپیکرها شامل مخروط‌های مختلف بلندگو برای محدوده فرکانس‌های مختلف هستند، که به تولید صداهای دقیق‌تر برای هر محدوده کمک می‌کند.

دو طرفه به طور معمول یک بلندگو و یک بلندگوی متوسط دارند، در حالی که بلندگوهای سه طرفه دارای یک بلندگوی متوسط، جیرجیرکننده و ساب ووفر هستند.

دامنه یا بلندی صدا، با تغییر فشار هوای ایجاد شده توسط امواج صوتی بلندگو تعیین می‌شود. بنابراین، هنگامی که بلندگوهای خود را بلند می‌کنید، در واقع فشار هوای امواج صوتی را افزایش می‌دهید.

از آن‌جا که سیگنال تولید شده توسط برخی از منابع صوتی بسیار بالا نیست (مانند کارت صدای رایانه)، ممکن است لازم باشد توسط بلندگو تقویت شود.

بنابراین، اکثر بلندگوهای خارجی کامپیوتر تقویت می‌شوند، به این معنی که آن‌ها از برق برای تقویت سیگنال استفاده می‌کنند.

بلندگوهایی که می‌توانند ورودی صدا را تقویت کنند اغلب بلندگوهای فعال هستند. شما معمولا می‌توانید یک بلندگو را فعال بدانید اگر دارای یک کنترل صدا باشد یا بتواند به برق وصل شود.

بلندگوهایی که هیچ تقویت داخلی ندارند، بلندگوهای منفعل نامیده می شوند.

از آنجایی که این اسپیکرها سیگنال صوتی را تقویت نمی‌کنند، نیاز به سطح بالای ورودی صوتی دارند که ممکن است توسط تقویت کننده صوتی تولید شوند.

معمولا به دو دسته تقسیم می‌شوند که به آن‌ها امکان تولید صدای استریو می‌دهد. این به این معنی است که اسپیکرهای چپ و راست، صوت را در دو کانال کاملا جداگانه انتقال می‌دهند.

با استفاده از دو بلندگو صدا به نظر طبیعی‌تر می‌رسد. سیستم‌های فراگیر ممکن است شامل چهار تا هفت بلندگو (به علاوه یک ساب ووفر)، که یک تجربه واقعی‌تر را ایجاد می‌کند باشد.

تاریخچه اسپیکر

استاندارد داینامیک که امروزه می‌شناسیم اولین بار در دهه 20 ساخته شد.

این اسپیکر از یک میدان مغناطیسی برای حرکت یک سیم‌ پیچ یا آهنربا که به دیافراگم متصل بود استفاده می‌کرد.

انواع دیگر بلندگوها و دستگاه‌های تقویت کننده صدا علاوه بر بلندگوهای استاندارد وجود دارد، در این بخش برخی از بلندگوهای مهم و رایج را به صورت خلاصه پوشش می‌دهیم.

Horn یا شیپور
اسپیکر شیپوری

شیپورها اولین شکل تقویت صدا بودند. شیپورها از برق استفاده نمی‌کنند.

توماس ادیسون، مگنواکس و Victrola همه شیپورهای پیشرفته و کارآمد را از سال 1880 تا دهه 1920 توسعه دادند.

مشکل شیپور این است که آنها نمی‌توانند صدا را بسیار تقویت کنند.

با استفاده از تقویت الکتریکی در صدای بلند می‌تواند برای پر کردن فضاهای عمومی بزرگ تولید شود. امروزه شیپورها برای کلکسیونرها به صورت نوظهور باقی مانده‌اند.

موارد استفاده شیپورها: ضبط صدا برای سرگرمی و ضبط رکورد، بعد از آن برای رادیو صدا مورد استفاده قرار گرفت.

بلندگوی الکترودینامیک

این اسپیکر، دستگاهی است که از سیم پیچ الکترومغناطیسی و دیافراگم برای ایجاد صدا استفاده می‌کند. امروزه متداول‌ترین نوع اسپیکر در جهان بلندگوهای الکترودینامیک هستند.

بلندگوهای مدرن از الکترومغناطیس استفاده می‌کند تا سیگنال‌های الکتریکی نیروهای مختلف را به حرکت تبدیل کند.

سیم پیچ مسی به عنوان آهن‌ربا با استفاده از روش القا انرژی می‌گیرد. سیم‌پیچ به یک جعبه مقوایی، کاغذی و یا وینیل متصل شده است.

مخروط دیافراگم با سیم پیچ مرتعش می‌شود. صدا توسط دیافراگم ایجاد شده و تقویت می‌شود.

بلندگوهای صفحه تخت

انواع مختلفی از بلندگوهای صفحه تخت وجود دارد، مهندسان در طول دهه‌ها روی بلندگوهای صفحه تخت کار کرده‌اند تا اندازه جعبه‌های بلندگو را کاهش دهند.

بلندگوی صفحه تخت استاندارد دارای یک محرک است که به یک پنل مربع متصل است.

پنل تخت به عنوان یک دیافراگم عمل می‌کند. مواد مختلف را می‌توان به عنوان یک دیافراگم، از وینیل به فوم پلاستیکی استفاده کرد.

بنابراین انواع مختلف بلندگو تکامل یافته است و تلاش شده تا این اسپیکرها را در یک قالب تخت قرار دهند.

انواع اسپیکرهای صفحه تخت: اسپیکر ریبون، مغناطیس سطحی، الکترواستاتیک.

اسپیکرهای قوس پلاسما

پلاسما گاز یونیزه شده است، یا ارسال جریان از طریق یک گاز صورت می‌گیرد.

پلاسما به میدان‌های الکتریکی واکنش نشان می‌دهد، بنابراین می‌توانید سیگنال الکتریکی صدا را به میدان الکتریکی تبدیل کنید که پلاسما را دستکاری می‌کند.

پلاسما حجم دارد و صدایی شبیه به نحوه‌ی حرکت هوا از طریق دیافراگم دارد. از لحاظ بصری این نوع بلندگو بسیار جالب است کیفیت صدای آن محدود است.

بلندگوهای پیزوالکتریک

بلندگوهای پیزوالکتریک از یک کریستال در حال گسترش و پیکربندی برای ارتعاش هوا برای تولید صدا استفاده می‌کنند.

بلندگوهای پیزوالکتریک در پاسخ فرکانسی محدود هستند، بنابراین از آن‌ها فقط به عنوان صدای بلندگو یا دستگاه‌های الکتریکی کوچک مانند ساعت‌ها و برای تولید صداهای ساده استفاده می‌شوند.

ممکن است در آینده این فناوری بهبود یابد. پیزوالکتریک، تکنولوژی جامدات است که آن ها را برای استفاده به عنوان یک میکروفون در زیر آب با دوام و مناسب کرده است.

این بلندگوها به عنوان میکروفون در جنگ‌های زیردریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند، این اسپیکرها می‌توانند میکروفون‌های دیگر را شناسایی کنند و صداهای دیگر کشتی‌ها را بشنوند.

انواع اسپیکر

اسپیکرها را می توان از دو جهت مختلف دسته‌بندی کرد:

انواع بلندگو براساس متد تقویت کننده
اسپیکرهای منفعل یا passive
اسپیکرهایی که تنها از ویژگی‌های اساسی بلندگو استفاده می‌کنند بلندگوهای “منفعل” نامیده شوند. این بلندگوها به منظور تولید صدا به تقویت کننده برق جداگانه نیاز دارند.

اسپیکرهای خودفعال

بلندگوهایی که دارای تقویت کننده قدرت داخلی هستند “بلندگوهای فعال” نام‌گذاری می‌شوند.

از آن‌جایی که این بلندگوها دارای یک آمپلی فایر داخلی هستند، می‌توانند به طور مستقیم به یک میکسر متصل شوند، که باعث کاهش تعداد کابل‌های مورد نیاز می‌شود.

اسپیکرهای اصلی

این اسپیکرها، بلندگوهایی هستند که حداکثر صدا را به مخاطبان یا شنوندگان ارائه می‌کنند.

براساس سایز ونوس و همچنین قدرت تقویت کننده، در مورد تعداد و اندازه اسپیکرها (در مورد اسپیکرهای منفعل یا Passive) تصمیم بگیرید.

Subwoofer

این بلندگوها به طور خاص برای پخش صدا با فرکانس پایین طراحی شده‌اند و به همراه بلندگوهای اصلی برای افزایش دامنه پایین صدا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اسپیکرهای مانیتور

این بلندگوها توسط پخش کننده‌ها برای مانیتور (مدیریت) صدا استفاده می‌شوند. بلندگوهای مانیتور به روش‌های مختلفی بسته به شکل آنها، بر روی کف یا پایه قرار می‌گیرند.

هنگام انتخاب یک اسپیکر passive، توصیه می‌شود با مراجعه به کاتالوگ یا سایر منابع اطلاعاتی مانند اندازه‌ی بلندگو، امپدانس، امتیاز قدرت و میزان فشار صدا (SPL) را در مورد اسپیکر بررسی کنید.

اول از همه، به اندازه بلندگو در مورد آیتم مولفه LF (“قطعات” یا “واحد بلندگو”) نگاهی بیندازید.

به طور کلی، برای همان سری از اسپیکرها، شعاع اسپیکرهای بزرگتر، ساده‌تر آن است که صدا در محدوده فرکانس پایین تولید شود.

برای  خرید انواع اسپیکر به صفحه فروشگاه مراجعه کنید .

خرید از طریق ترب